Weer even een verhaaltje vanuit het noorden van Vietnam... Vanochtend terug gekomen van 4 nachten, 3 dagen toer van Hanoi naar Sapa. De toer start s'avonds en begint met een 8 uur durende treinrit met voor ieder een bed in een cabine die je met ze vieren deelt. Ze noemen het softsleeper maar me rug doet er nog zeer van dus zo soft is het allemaal niet. Na de redelijk snel voorbij gegaan zijnde rit kwamen we vroeg aan in Sapa. Bij het wakker worden ondekten we dat de tas van de Vietnamees naast me gestolen was, lekker verhaal maar beter die van hem als die van mij. Ik had hem eerst net als hem ophet bed bij me voeten staanen dacht er zal toch nix gebeuren, maar laat ik hem voor de zekerheid maar bij me hoofd zetten met slapen. Goed gedacht dus mazzeltje op ze tijd isnooit weg...

In Sapawerden we opgewacht door een busje die ons naar het Summit Hotel bracht, vanwaar onze 1e dag hiken begon. Een vietnamees meisje van 18 was onze gids voor de 2 dagen die we in de bergen verbleven. Een mooi landschap met smalle paadjes op en neer bracht ons langs mooie ansichtkaart uitzichten en we werden vergezeld door een tiental dames (sommige met baby opde rug) diehun zelf gebrijde t-shirts, souveniertjes en tasjes wilden slijten. Na een geweldige lunch ergens ver van de bewoonde wereld zijn we verder gelopen langs dikke bamboesen en een heleboel plateautjes waar ze rijst enz op verbouwen. Ook zijn we door enkele kleine dorpjes gelopen en hebben zelfs een schooltje bezocht. Grappig om te zien, op mijn vorige reis met rick hebben we op Fiji ook een schooltje bezocht maar daar zijn ze toch stukken verder dan hier... Aan het einde van de middag kwamen we bij onze accomodatie voor de nacht aan, een soort oudeschuur met op de begane grond een klein keukentje en woonkamer en op de eerste verdieping wat matrassen op de grond voor ons. Erg basic maar daarom noemen ze het ook homestay. De vietnamezen die daar wonen hebben erg hun best gedaan op hetdinee en ik word al steeds beter in het eten met stokjes, eigenlijk beginthet zelfs leuk te worden. Na wat kletsen rond het kampvuurtje is iedereen extreem vroeg naar bed gegaanuitgeput door de nacht in de trein en een lange wandeldag.

De volgende ochtend dagtwee begon met pannekoeken met stroop en banaan als ontbijt. Na nog wat leftover pannekoeken aan de wilde straat honden gevoerd te hebben zijn we weer onderweg... Opnieuw een dag vol avontuur we zijn over extreem smalle paadjes langs afgronden,watervallen, rijstvelden, dorpjes en vietnamese mensenvan alle leeftijdscatagorien gekomen... Ik hadeen bus pringels waar bijna nog nix uit was aan een stelletje spelende kinderen gegeven. Die gezichten had je moeten zien ondanks dat hun geen Nederlands spreken en ik op sin tsjouw(Goeiendaaaaag) nageen Vietnamees, waren ze erg gelukkig en de chips was na een minuut of drie verdeeld en opgegeten. Aan het einde van de dag werden we het laatste stuk door een bus opgehaaldwat erg lekker was voor de kuitjes kan ik zeggen. In NieuwZeeland heb ik ook al aardig wat gehiked ondermeer deTongariro crossing en op de gletsjer van Franz Josef maarmeerdere dagen achter elkaar is wel pittiger kan ik jullie vertellen.

Na heerlijk geslapen te hebben in het hotel weer vroeg op voor een lekker ochtend wandelingetje.Vijf uur berg op en berg af langsandere dorpjes, een spectaculaire watervalen wat winkeltjes. Verderwaren we op dagdrie s'middags vrij om zelf te doen en laten wat we wilden.Gister zijn de meeste van onze groep die maartwee dagen hadden geboekt terug naar Hanoi gegaan behalve een broer en zus uit Frankrijk. Dus zijn we met ze drieen nog even naar het museumpje verderop gegaanen hebben nog wat souveniertjes gekocht op de plaatselijke markt. Ze hebben van alles en het is verstandig om eerst een rondje te lopen voordat je daadwerkelijk wat gaat kopen. Ik had een muziek instrumentje op het oog maar ze proberen je op 1 of andere manier altijd te naaien, van de mart dus. Bij het eerste tentje was het 150 duizend dong en een paar tentjes verder heb ik het zelfdemuziekinstrumentje voor 30 duizend dong gekocht. Onderweg kwamen we de asfalt aanleg ploegnog tegen. Nix geen asfalt wagen, wals of weet ik wat zebij ons allemaal gebruiken nee gewoonin de stad op straat een vuurtje bouwenen in twee grote vaten asfalt smelten en met een grote stalen gieter verspreiden. Grappig om eens naar te kijken en bij je zelf tedenkenwat een tobbers...Maar jah waarschijnlijk weten ze niet beter. Afgelopen nacht weer in de trein terug naar Hanoi gereisd en om 5 uur s'ochtend over de extreem rustige straten terug naar het hostel gelopen.Nog1 nachtje hier in de hoofdstad en dan morgen naar Hue vliegen op ongeveerde helft van Vietnam. Hiervandaanheb ik een prive gids met motor geboektenmet hotelovernachtingen helemaallangs de kust naar Ho Chi Min City of hoe sommige het nog steeds noemen Saigon.