Dag 1 van de moter toer: zondag morgen opgehaald door Le Tien mijn gids voor de komende twee weken. Hij had een heel plan op papier gezet om me zoveel mogelijk te laten zien in korte tijd. Als eerste hebben we Highway 1 genomen en hebben eerst een heel stuk gereden waarna we bij een ooglogs museum aankwamen in de DMZ (Demelition Zone). Heel interresant om alle verschillende bommen etc. te zien die ze over hebben kunnen houden van de ooglog met de Americanen. Ik hoop dat ze onschadelijk waren gemaakt maar hier weet je het nooit zeker. Na het museum zijn we naar de ondergrondse tunnels van Vinh Moc gereden waar ik mettwee Nieuw Zeelanders een rond leiding kreeg. We hebben boven de grond uitleg gekregen over het terrein waar we zojuist door waren gelopen en een bezoekje aan een klein museumpje. Na wat meer over de geschiedenis te weten te zijn gekomen washet moment om daadwerkelijk deonder grondse tunnels te betreden. Een heel gangen stelsel van honderden meters lang, bestaande uitdrie verdiepingen. Oplevel 1de gangen het dichts bij de oppervlaktewaar de soldaten in en uit de gangen konden. Level 2 beter beschut voor lucht aanvallen met bommen waar een mini keuken was en ook kleine slaapkamers vantwee vierkante meter, dit diende voordrie totvier mensen erg klein dus. En level 3 tot wel 23 meteronder de grondwaar ze voorraadenmenutie etc. bewaarden.Onvoorstelbaar dat ze in zulke kleine ruimte'stwee jaar hebben geleefd met weet ik hoe veel man. Er was ook een heel klein ziekenhuisje vandrie vierkante meter waar 17 kinderen ter wereld zijn gekomen in die twee jaar. De mannen van Tour of Dutie waren trouwens in geen velden of wegen te bekennen maar misschien helemaal in het zuiden van Vietnam heb ik meer geluk, daar heb je nog meer tunnels waar ze ook alle zelf gemaakte bamboe vallenop een rijtje hebben gezet. De eerste dag hebben we 160 km gereden naar eenhotel aan zee in het plaatsje Cuatund.

Dag 2: Vandaag net als gister heel de dag regen dus regenpak aan en gaan met datbrulmonster. Door de hevige regenval ook in de bergen waren er wederom overstromingen op komst. Onderweg nog een vrachtwagen gezien die op ze kop in de greppel lag. Tijdens de lunchbesloot Le Tien na een paar telefoontjes dat hetbeter was om de route aan te passen door het stijgende water. Onderweg wat bergjes mee gepikt en door de Highway 1 pass gereden.Bij een paar oude bunkers gestopt waar iknaar boven ben geklommen.Mijn gidsis beneden gebleven,waarschijnlijk had hij het al vaak genoeg gezien na 16 jaar gids te zijn.Toen ik boven was begon het ineens te hozen dus gauw schuilen in 1 van de bunkers, dit dacht een geit die daar een wandelingetje maakte ook tot ie mij zag. Na nog 10 sec in de regen gestaan te hebben overwon hij of zijde angst voor mij en hebben we onze schuilplaats gedeeld. Vandaag hebben we 230 km gereden naar Da Nang enonderweg 17 vrachtwagens vol gepropt met varkens en 1afgeladenmet eendentegen gekomen.Da Nang is ook de woonplaats van Le Tien,nabij het Prince hotelingechektte zijn weer onderweg dit keer naar zijn huis waar we een heerlijke maaltijd voorgeschoteld kregen van dochter lief. Garnalen, vis rijst en nog veel meer lekkers onder het genot van een paar biertjes. Twee andere gidsen die klaar waren met een toer kwamen ondertussen ook even gezellig buurten. Het vietnamese journaal wat uiteraard niet te volgen was stond op. Onderweg hebben we op 1 van de wegen gereden die net begon te overstromen. Klein laagje water niets om ons zorgen voor te maken maar diezelfde weg was op het journaal een paar uur later. So zoveel water en 3 auto's van de weg gespoeld niet normaal! Goed dat we de plannen hadden gewijzigd anders hadden we morgen in de problemen gezeten.

Dag 3: Eindelijk droog en onderweg naar Hoi an 130 km rit omdat we twee keer om moesten keren doordat de weg die we wilden nemen overstroomd was. Wat een ellende maar hier zijn ze dat gewend er zijn huizen die ieder jaar over stromen. Vorig jaar deze tijd stond het pijl2 meterhoger dan nu onvoorstelbaar. Na nogeen tijd gereden te hebben en een groot aantal vrachtwagens rechts ingehaald te hebben(wat meer hoofdzaak is dan bijzaak) kwamen we in Hoi An aan waar we 2 nachtjes verblijven.Dit is de kleermakers stad, op iedere hoek is er wel een winkel waar ze kleren op maat maken.Dus even langs een goeie winkel waar ze hoge kwaliteit stof uit Italie hebben.Tenminste dat werd er beweerd, na wat verschillendeplaatjes bekeken te hebben en verschillende stofjes naast elkaar gehouden te hebben een uitstekende keuze kunnen maken. Eennet maatpak wat er nog miste in mijn kleerkast maken ze hier s'nachts zodat je de volgende morgen kan passen.Na het opnemen vande maten van mijn spierballen, lengte armen en benen, gorilla rug en omtrek poke was het een nachtje geduld hebben.

Dag 4:Als eerste terug naar de winkel waar ze na het pak aan getrokken te hebben een paar kleine aanpassinkjes nodig vonden.Dus s'middags weer welkom...In de tussentijd hebben we een kleine toer gemaaktin het gebied rond Hoi an. Onder andere Marbel mounten en Monkey mountenbezocht via de Ho Chi Min Road. Onderwegin DaNang een noodle soepje besteld en mijn horloge latenrepareren. Na deze korte rit terug naar de kleermakers winkel en alles paste perfect! Gauw naar het post kantoor om pak en souveniers naarNederland te sturen scheeld weer wat kilo's sjouwen onderweg.Morgen alweer dag 5 van de rit en kijker ergnaar uit!